Frescobewaker

Stanze di Rafaello, stanza della Segnatura, Vaticaan, een bewaker achter een koord. Silenzio. Schijnbaar onbewogen, alles ziende. Het is een nachtbeeld in een dagsituatie, de frescobeschermer. Ik probeer hem te lezen, hij wordt veel gelezen, het is moeilijk, hij tuurt naar kalk en kleuren én mensen, drommen mensen die passeren. Het koord bevalt hem wel, de flauwe curve, precies genoeg om niet streng te zijn. Ik passeer en zie de lichtval op zijn schedel, daglicht aan de buitenkant, nooit kan het naar binnen.

Enkele jaren geleden zag ik een foto uit The Room serie van Hans op de Beeck op Art Amsterdam. Een prachtig beeld van een man in een ruimte met dezelfde gloed. Ik moest er aan denken bij dit aanzicht. Helaas beschik ik over een te kleine beurs anders had ik de foto meteen gekocht. Ik draaide me om van fotografie naar fresco, beeld op kalk, ik heb alles gezien, ik heb niets gezien, een divergerende vorm van kunst. Had ik maar even naast de bewaker kunnen zitten, de man van het overzicht, in zijn rust zou ik Rafaël misschien hebben begrepen.