Hemelplaneet

Turen boven in de Reichstag, er ontstond een hemelplaneet. ‘Wunderschön’. Wachten in een lange rij met dreigende regen, stijgen in een volgepropte lift, boven weer frisse lucht, koptelefoontje ‘Hollandisch bitte’, circulair traag omhoog, een stem zegt dat ik moet stoppen en kijken, raadselachtig want ik kijk over enorm veel daken, welk gebouw wordt nu beschreven?

Zoekzoek naar het juiste dak tussen de bomen, de stem stopt en ik zoek nog steeds tot ik het vind, te laat maar de stem vindt het niet erg en wacht, weer verder lopen, weer de stem, weer zoeken, en weer, en weer, in een langzame cadans naar boven, tot geheel bovenaan, gaan zitten, gaan liggen, kijken, lang kijken…in plaats van een regenbui trok er een hemelplaneet aan me voorbij… prachtig. Niet slecht voor een architect, of in dit geval, een bouwheer.