Schoonhoven’s iris

Tijdens de derde keer in het Kröller-Müller, zag ik voor de eerste keer deze fascinerende Schoonhoven. Nooit eerder zag ik een ronde. Een schild, een iris, een podium, maar vooral was het kunstwerk R71-4 uit 1971 zichzelf en maakte me terstond rustig. Het werk van Jan Schoonhoven is traag zonder slepend te zijn. Ik blijf er naar kijken nu, eerbiedig, op afstand, zoals het hoort en ook niet anders kan met een beeldscherm maar door de pixels heen is het poederwitte oppervlak in vele nuances zichtbaar en tastbaar. Op een foto die je zelf hebt genomen, blijf je voelen wat je hebt gezien. Zo kijkt Schoonhoven me aan en kan ik hem, door het scherm stappend, telkens opnieuw op hetzelfde tijdstip daar in dezelfde ruimte aanschouwen.